ရည္းစားထားတယ္ဆုိတာ တကယ္တမ္းေတာ့ ဂိမ္းတစ္ခုလိုပဲ။ စိတ္လႈပ္႐ွားရတာေတြ၊ ေပ်ာ္စရာေတြ ႐ွိမယ္။ ကိုယ့္အခ်ိန္နဲ႔ အျခားအရာေတြလည္း ေပးဆပ္လုိက္ရျပန္တာပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဘယ္သူကမွေတာ့ အခ်စ္ကို မကစားခ်င္ပါဘူး။ ကိုယ့္ကိုကစားသြားမွာလည္း မလိုလားဘူး။

ကိုယ့္အတြက္ ေကာင္းက်ိဳးမေပးဘဲ စိတ္ပင္ပန္းစရာေတြကိုပဲ ေပးေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္ရတာ အရမ္းကို ပင္ပန္းရတယ္။ နာက်င္စရာေတြ၊ ဝမ္းနည္းစရာေတြ အမ်ားႀကီးပဲ။ ဒါေပမဲ့ မခ်စ္ဘဲ မေနႏိုင္လို႔ တြယ္တာေနမိတာက အေတာ္ကို ဆိုးဝါးတဲ့အေျခအေနပါ။ ဒါကို အံတုႏိုင္ဖုိ႔ဆုိတာကေတာ့ စိတ္ဓာတ္ၾကံ႕ခိုင္တဲ့ အမ်ိိဳးသမီးေတြပဲ တတ္ႏိုင္တယ္။ ဘဝဆုိတာ စိတ္ဓာတ္မာေၾကာ ၾကံ႕ခိုင္ေနမွ ႐ွင္သန္လို႔ရတာေလ။ ဘယ္ကိစၥကိုမဆို ေပ်ာ့ည့ံေနလို႔ မျဖစ္ဘူး။

စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းတဲ့ ရည္းစားကို ေက်ာခိုင္းလိုက္ပါ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ခ်စ္တာကမွ အမ်ားႀကီးပိုေကာင္းပါလိမ့္မယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ထက္ သူမ်ားကိုပိုခ်စ္ၿပီး အဲ့ဒီတစ္ေယာက္က ကိုယ့္ကို ကစားေနတယ္ဆုိရင္ ကိုယ့္အတြက္ ဘာေကာင္းက်ိဳးမွ ျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္ရဲ႕အခ်စ္နဲ႔ မထိုက္တန္တဲ့လူတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္ေနမယ့္အစား တစ္ေယာက္တည္းပဲေနတာက အမ်ားႀကီးပိုေကာင္းပါတယ္။

ဒီလိုေျပာလိုက္လို႔ အခ်စ္ကို လံုးလံုးလ်ားလ်ား ေက်ာခိုင္းရမယ္လို႔ မေတြးပါနဲ႔။ ေယာက္်ားေတြနဲ႔ ခပ္ခြာခြာေနဖုိ႔လည္း မလိုပါဘူး။ အခ်စ္ဆုိတဲ့ေခါင္းစဥ္နဲ႔ ကိုယ့္ကိုဒုကၡေပးလာမယ့္လူေတြဆီကေနပဲ ေဝးေအာင္ေနလိုက္တာကသာ ကိုယ့္အတြက္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ပါတယ္။